چه جمعه ها که یک به یک غروب شدونیامدی

 چه بغضهاکه درگلو رسوب شد نیامدی

تمام  طول هفته را به انتظارجمعه ام

دوباره صبح ظهر نه غروب شد نیامدی

تو ای عشق و ای تمام وجودم

 تو بود و نبودم

 فدای رخ تو همه عالم ....

 بیا بنگر بر دل غمدیده

 که لیلی را ندیده

که  زغمها چه کشیده چو به این عالم

 یکدم بنگر حال زار  مرا بی قرار مرا

 ای تمام امیدم  تو صبح سپیدم

 زنرگس چشمت ببین چه کشیدم

 یا ابا صالح مددی یا ابا صالح مددی

 یا ابا صالح .......

اي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري

کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي

اي آنکه در حجابت درياي نور داري

من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟

برعکس چشمهايم چشمي صبور داري

از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما

کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟

در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت

کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟

 مهدی جان !

ویرانه نه آنست که جمشید بنا کرد   نه آنست که فرهاد فرو ریخت


ویرانه دل ماست که هر جمعه به یادت


صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

 محرم نزدیک است،حواست که هست؟

حسین (ع) را منتظرانش کشتند و اینک تویی و این زمانه آخر! این بقیة الله، این الطالب بدم المقتول بکربلا.
حواست که هست؟ محرم دگری آمد و صدای قافله‏ی عشق می‏آید …
مبادا در کوفه بمانی و فریاد هل من ناصر ینصرنی حسین را بی‏پاسخ بگذاری؛ حسین اکنون منتظر لبیک توست…
لبیک یا حسین (ع)

روز مباهله بر تمامی شیعیان مبارک 

محرم ماه الفت با جنون است.

چراغ کوچه هایش بوی خون است. محرم حرمت خون است و خنجر. تلاطم می کند حنجربه حنجر.

می رسد از راه مردی از دیار آشنایی

بر زبانش مهربانی در نگاهش روشنایی

روشنایی می دهد خورشید را برق نگاهش

امام صادق ( عليه السلام ) براى حفص بن غياث حكايت فرمودند كه :

 ******   
روزى ابليس بر حضرت يحيى (عليه السلام ) ظاهر شد در حالى كه ريسمانهاى فراوانى به گردنش آويخته بود؛ حضرت يحيى (عليه السلام  ) پرسيد:

ادامه مطلب